Kapitel 1. 2 (51 - 53)

51) Þetta hafði líka verið undirbúið þegar um haustið, því að Björn hafði svo fyrir lagt, áður en hann fór að heiman, að reiðhestar þeirra Vatnsfirðinga skyldu vera í eldi yfir á Langadalsströnd, svo að þeir væru heiðunum nær, ef fljótlega þyrfti til þeirra að taka.
Das war schon im Herbst vorbereitet worden, denn Björn hatte, bevor er nach Hause reiste, veranlaßt, daß die Reitpferde aus Vatnsfjörður in Langadalsstrand untergebracht würden, damit sie problemlos verfügbar waren, sobald man sie brauchte.

52) Sparaðist þá langur og erfiður krókur með því að fara sjóveg yfir Djúpið að Melgraseyri og taka þar hestana.
Damit ersparte er es sich, den langen umständlichen Umweg über Djúpið und Melgraseyri zu machen, um die Pferde zu holen.

53) Hver skyldi hún vera?
Wer sollte sie sein?

Kapitel 1. 2 (48 - 50)

48) Skiljanlegt var, að giftingarmenn slíkrar konu vildu ekki láta hafa sig að ginningarfífli, því að ekki mundi skortur á öðrum biðlum.
Verständlich war, daß der Verlobte einer solchen Frau sich nicht zum Narren halten lassen wollte, denn es mangelte nicht an anderen Bewerbern.

49) Meira að segja höfðingi eins og Björn Einarsson varð að láta sér lynda að setja frestinn til fullra og órjúfanlegra festa svo stuttan sem framast var unnt.
Um so mehr Grund für Blörn Einarsson, kurzen Prozeß zu machen und die Heirat so schnell wie möglich voranzutreiben.

50) Þess vegna var fyrir Þorleif lagt að bregða við fljótt og ríða norður.
Deshalb war es an Þorleifur, schnell aufzubrechen und nach Norden zu reiten.

Kapitel 1. 2 (47)

47) Auðvitað var ekki hægt að binda einkamálin fullum fastmælum, fyrr en hægt væri að leggja saman hendur hjónaefnanna sjálfra.
Natürlich war es nicht möglich, diese Privatangelegenheit richtig zu regeln, bevor es möglich war, die Hände des verlobten Paares ineinander zu legen.