Sonntag, 1. Oktober 2023
Kapitel 1. 1 (181 - 183)
181) Ég reyni samt að hreyfa þá, en við það hverfur sýnin.
Ich versuche sie trotzdem zu bewegen, und währenddessen ändert sich der Anblick.
182) Þegar ég lýk upp augunum, finnst mér svipurinn líða burt frá sænginni eins og gufa.
Wenn ich die Augen aufmache, scheinen sich die Gesichter in Nebel aufzulösen.
183) Þá liggur mér ætíð við að fara að gráta.
Dann ist mir nach Weinen zumute.
Abonnieren
Kommentare zum Post (Atom)
Kapitel 2. 4 (84 - 100 (Ende))
84) Ómurinn af söngnum fór dvínandi eftir því sem skipið fjarlægðist . Das Echo des Gesangs schwächte sich ab, je weiter das Schiff sich en...
-
28) Þrír landsfjórðungar lögðu þar saman, og vildi enginn öðrum eftir gefa að rausn og metnaði . Drei landsfjórðungar lagen dort zusammen,...
-
1) Hljótt var í bænum eftir brottför þeirra Þorleifs og manna hans, - óvanalega hljótt . Still war es im Dorf nach dem Aufbruch von Þorlei...
-
37) Nú var hún há og hnarreist sem valkyrja, fagurlega vaxin, full að vöngum, hæfilega holdug og að öllu hin hraustlegasta og föngulegasta ....
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen