102) Svartar vindkyljur þutu eftir sjónum út eftir firðinum og hurfu í sortann úti fyrir.
Schwarze kühle Windstöße fegten über das Meer, hinaus auf den Fjord, und verebbten in weiter Ferne im Dunkeln.
103) Ægilegir þokukúfar þöktu allan efri hluta fjallanna.
Schreckliche schwarze Wolken verhüllten den ganzen höheren Teil des Gebirges.
104) Beggja megin við múla þann, er Vatnsfjörður er framan í, stóð sinn rokstrengurinn út úr hvorum höfuðfirðinum, Mjóafirði og Ísafirði.
Auf beiden Seiten des Vorgebirges, vor dem sich Vatnsfjörður befindet, kamen zwei Windhosen aus den beiden Hauptfjorden, Mjóifjörður und Ísafjörður.
105) Úti í Djúpinu runnu þeir saman.
Draußen in Djúp vereinigten sie sich.
106) Þar þyrlaðist sjórinn saman í krappt öldurót, sem beljandi og freyðandi barst upp að norðurströnd Djúpsins.
Dort stoben sie gemeinsam in einer steilen Welle weiter, die sich schäumend am nördlichen Strand von Djúp brach.
107) Heiman úr Vatnsfirði var ekkert að sjá annað en byr og blíðviðri.
Zu Hause in Vatnsfjörður war nichts anderes zu sehen als günstiger Wind und schönes Wetter.
108) Í rökkrinu lagði flokkurinn á stað úr bænum.
In der Abenddämmerung kam die Schar aus dem Dorf an.
109) Þrettán vopnaðir og vel tygjaðir langferðamenn, og tveir menn aðrir, sem flytja áttu ferjuna heim aftur.
Dreizehn bewaffnete und zum Aufbruch bereite Reisende und zwei andere Männer, die das Boot wieder zurückrudern würden.
110) Skildir blikuðu og atgeirsoddar skinu.
Ihre Schilde blitzten, und ihre Speerspitzen funkelten.
111) Sunnanvindurinn feykti til fögrum feldum og blés fellingar á dýr litklæði.
Der Südwind wehte günstig und blies Falten in die teure Kleidung.
112) Kæti og gáski var í hópnum.
Freude und Fröhlichkeit kamen zusammen.
113) Hinir ungu menn stukku þúfu af þúfu og renndu sér fótskriðu á glerhálum svellunum ofan eftir túninu.
Die jungen Männer überwanden einen Grashöcker nach dem anderen und rannten über das spiegelglatte Eis, das nach der Wiese kam.
114) Þeir réðu sér varla fyrir gleði.
Sie konnten vor Freude kaum sprechen.
115) Enginn var þó kátari og glaðari en formaður fararinnar, Þorleifur riddaraefni.
Keiner war froher und ausgelassener als der Anführer, Ritter Þorleifur.
116) Áhrifin, sem hann hafði orðið fyrir í herbergi systur sinnar, voru ekki lengi að viðrast af honum, er hann kom út.
Der Schrecken, den er im Zimmer seiner Schwester erlebt hatte, war längst verflogen, als er abreiste.
117) Hann söng við raust og hoppaði og kunni sér varla læti fyrir gleði, því að nú var hann að dansa frá ósköpum hins örlagaþrungna stjörnuspádóms í faðm "hinnar fyrirheitnu hamingju".
Er sang vor Freude und hüpfte und konnte sich vor Freude kaum fassen, weil er nun aus dem Unglück der verhängnisvollen Prophezeiung in die Arme „des verheißenen Glücks“ tanzen würde.
118) Hópurinn hljóp og stökk með gáska og glaumi fram að sjónum.
Die Gruppe lief und sprang mit Freude auf das Meer zu.
119) En í dyrunum heima stóð Solveig Þorsteinsdóttir og sveipaði að sér kápunni.
Und zu Hause in der Tür stand Solveig Þorsteinsdóttir und hüllte sich in ihren Umhang.
120) Hún starði og starði á eftir hópnum, og oft fylltust augu hennar af tárum.
Sie starrte und starrte der Gruppe nach, und oft füllten sich ihre Augen mit Tränen.
121) Hún starði þangað til hún sá seglið koma upp og nærri því samstundis hverfa út í dökkvann yfir Djúpinu.
Sie starrte, bis sie sah, daß das Segel gehißt wurde und fast gleich wieder in der Dunkelheit von Djúp verschwand.
Abonnieren
Kommentare zum Post (Atom)
Kapitel 2. 4 (84 - 100 (Ende))
84) Ómurinn af söngnum fór dvínandi eftir því sem skipið fjarlægðist . Das Echo des Gesangs schwächte sich ab, je weiter das Schiff sich en...
-
28) Þrír landsfjórðungar lögðu þar saman, og vildi enginn öðrum eftir gefa að rausn og metnaði . Drei landsfjórðungar lagen dort zusammen,...
-
1) Hljótt var í bænum eftir brottför þeirra Þorleifs og manna hans, - óvanalega hljótt . Still war es im Dorf nach dem Aufbruch von Þorlei...
-
37) Nú var hún há og hnarreist sem valkyrja, fagurlega vaxin, full að vöngum, hæfilega holdug og að öllu hin hraustlegasta og föngulegasta ....
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen