Mittwoch, 11. September 2024

Kapitel 1. 4 (138 - 141)

138) Hugsaðu til þess, Halldóra mín, hvílíka hugarkvöl ég hefi liðið, að horfa uppá þetta allt saman, - horfa upp á bróður minn deyjandi og geta ekkert bjargað honum, ekki einu sinni verið honum til neinnar huggunar.
Denk dir nur, meine Halldóra, welche Gedankenqual ich erlitten habe, all das anzusehen – meinen Bruder sterben zu sehen und ihn nicht retten zu können, ihm überhaupt kein Trost sein zu können.

139) Ég heyrði hann biðja fyrir sér hástöfum, þegar hann sá, að öll von var úti.
Ich hörte ihn mit lauter Stimme beten, bis er sah, daß alle Hoffnung vergeblich war.

140) Ég heyrði hann nefna pabba og mömmu á nafn og biðja þau grátandi að fyrirgefa sér allt, sem hann hefði illa gert.
Ich hörte ihn Papa und Mama beim Namen nennen und sie weinend um Verzeihung für alles bitten, was er falsch gemacht hatte.

141) Ég heyrði hann andvarpa nafn mitt og biðja mig að fyrirgefa sér og biðja fyrir sér.
Ich hörte ihn meinen Namen rufen und mich bitten, ihm zu verzeihen und für ihn zu beten.

Keine Kommentare:

Kommentar veröffentlichen

Kapitel 2. 4 (84 - 100 (Ende))

84) Ómurinn af söngnum fór dvínandi eftir því sem skipið fjarlægðist . Das Echo des Gesangs schwächte sich ab, je weiter das Schiff sich en...