Freitag, 6. September 2024

Kapitel 1. 4 (43 - 48)

43) Sú skelfilega hugsun greip Halldóru, að nú bættust nýjar hörmungar ofan á allar hinar fyrri:
Ein solcher Schrecken packte Halldóra, daß nun neue Katastrophen zu all den vorigen dazukommen würden:

44) Kristín væri orðin vitskert.
Daß Kristin wahnsinnig geworden wäre.

45) Hún hljóðaði upp yfir sig af skelfingu og bað Kristínu í einhverju dauðans ofboði að vera rólega og leggja sig aftur niður.
Sie schrie vor Schreck auf und bat Kristín in Todespanik, ruhig zu sein und sich wieder hinzulegen.

46) Kristín hlýddi henni, en var þó enn ókyrr, eins og hún væri varla sjálfráð.
Kristín gehorchte ihr, doch sie war so unruhig, als wäre sie kaum bei Sinnen.

47) Hjarta hennar barðist ákaft, og allur líkami hennar titraði eins og laufblað.
Ihr Herz schlug heftig, und sie zitterte am ganzen Leib wie ein Blatt Laub.

48) Það leyndi sér ekki, að hún hafði vaknað upp frá ákafri hræðslu.
Es war nicht verborgen, daß sie aus heftiger Angst aufgewacht war.

Keine Kommentare:

Kommentar veröffentlichen

Kapitel 2. 4 (84 - 100 (Ende))

84) Ómurinn af söngnum fór dvínandi eftir því sem skipið fjarlægðist . Das Echo des Gesangs schwächte sich ab, je weiter das Schiff sich en...