Samstag, 2. November 2024

Kapitel 2. 2 (24 - 29)

24) Kápan var dragsíð og öll fóðruð innan með mjúkum safalaskinnum.
Der Mantel hatte eine Schleppe und war innen ganz mit weichem Zobelfell gefüttert.

25) Á henni var breiður kragi, sem náði allt í skaut niður, allur fóðraður með hvítum hermelín-skinnum, og sáust svartir rófubroddarnir koma fram til og frá í hvítri loðnunni, þéttri og mjúkri.
Er hatte einen breiten Kragen, der bis zum Schoß herabhing, ganz gefüttert mit weißem Hermelinpelz, und schwarze Schwanzspitzen waren in dem weißen Fell zu sehen, noch dicker und weicher.

26) Halldóra var þess fullviss, að svo fagran og íburðarmikinn viðhafnarbúning hefði engin kona fyrr borið á Íslandi.
Halldóra war sich vollkommen bewusst, daß noch keine Frau in Island eine so schöne und prachtvolle Tracht getragen hatte.

27) Það var þó ekki búningurinn, sem mest gagntók huga hennar, heldur Kristín sjálf.
Es war jedoch nicht die Kleidung, die sie am meisten faszinierte, sondern Kristín selbst.

28) Hún hafði ekki séð hana síðan hún giftist hið fyrra skiptið.
Sie hatte sie nicht gesehen, seit sie zum erstenmal geheiratet hatte.

29) Hvílíkur munur að sjá hana þá og nú.
Was für ein Unterschied, sie damals zu sehen und jetzt.

Keine Kommentare:

Kommentar veröffentlichen

Kapitel 2. 4 (84 - 100 (Ende))

84) Ómurinn af söngnum fór dvínandi eftir því sem skipið fjarlægðist . Das Echo des Gesangs schwächte sich ab, je weiter das Schiff sich en...