216) Niður við sjóinn var allt óskýrt, loðið af óteljandi ísnálum; efra til fjallanna var allt skínandi bjart.
Unten am Meer war alles verschwommen, übersät von unzähligen kleinen Eisstücken, die oberste Schicht der Berge war leuchtend hell.
217) Loks komumst við öll í íslausan fjörð.
Zuletzt kamen wir in den eisfreien Fjord.
218) Fagurgrænir dalir hurfu þar inn á milli jöklanna.
Schöne grüne Täler verschwanden zwischen den Gletschern.
219) Undarlegar mannkindur komu og tóku á móti skipinu.
Seltsame Männer kamen und nahmen das Schiff in Empfang.
220) Á meðal þeirra voru nokkrir menn, sem við þekktum sem okkar eigin frændur.
Unter ihnen befanden sich ein paar Männer, in denen wir Verwandte erkannten.
221) Þeir hrópuðu til okkar af fögnuði, þegar þeir sáu okkur - - - ."
Sie brachen in Jubelrufe aus, als sie uns sahen ...“
222) "Elsku Kristín mín, þú mátt ekki tala svona mikið.
„Meine liebe Kristín, du darfst nicht soviel reden.
223) Þú ert orðin allt of þreytt."
Du bist ganz müde.“
224) "Já, já.
„Ja, ja.
225) Þú segir það satt, góða Dóra mín.
Du sagst das Richtige, meine gute Dóra.
Abonnieren
Kommentare zum Post (Atom)
Kapitel 2. 4 (84 - 100 (Ende))
84) Ómurinn af söngnum fór dvínandi eftir því sem skipið fjarlægðist . Das Echo des Gesangs schwächte sich ab, je weiter das Schiff sich en...
-
28) Þrír landsfjórðungar lögðu þar saman, og vildi enginn öðrum eftir gefa að rausn og metnaði . Drei landsfjórðungar lagen dort zusammen,...
-
1) Hljótt var í bænum eftir brottför þeirra Þorleifs og manna hans, - óvanalega hljótt . Still war es im Dorf nach dem Aufbruch von Þorlei...
-
37) Nú var hún há og hnarreist sem valkyrja, fagurlega vaxin, full að vöngum, hæfilega holdug og að öllu hin hraustlegasta og föngulegasta ....
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen