64) Hryggilegasta myndin var systir hans sjálf.
Das traurigste Bild war seine Schwester selbst.
65) Og hann var ekki gerður svo af steini, að slík sjón hefði engin áhrif á hann.
Und er war nicht so aus Stein, daß ein solcher Anblick keine Wirkung auf ihn hatte.
66) "Sefur hún?" spurði hann Halldóru ofurlágt.
„Schläft sie?“ fragte er Halldóra sehr leise.
"Sefur - eða mókir, eða liggur í einhvers konar dvala eða dái.
67) „Sie schläft – oder döst – oder liegt in einer Art Bewußtlosigkeit da.
68) Ég veit það ekki.
Ich weiß nicht.
69) Svefninn hennar er aldrei öðru vísi en þetta."
Ihr Schlaf war nie anders als dieser Zustand.“
70) Þorleifur færði sig nær rúminu, til að kyssa hana að skilnaði í svefninum.
Þorleifur ging zum Bett, um sie zum Abschied im Schlaf zu küssen.
71) Í því opnaði Kristín augun.
Da öffnete Kristín die Augen.
72) "Ég veit, að þú ert að fara og hvert þú ert að fara," mælti hún svo lágt, að varla heyrðist.
„Ich weiß, daß du abreisen wirst und wohin du reist“, sagte sie so leise, daß es kaum zu hören war.
73) "Það var fallega gert af þér að koma hingað og kveðja mig."
„Es ist sehr nett von dir, hierher zu kommen und dich von mir zu verabschieden.“
74)"Trúirðu því enn, elsku systir mín, að þú munir lifa mig?" mælti hann og reyndi að gera sig glaðlegan við hana, eins og hann væri að reyna að halda áfram einhverju gömlu efni, sem þau hefðu þráttað um sín á milli í gamni.
„Glaubst du denn immer noch, meine liebe Schwester, daß du mich überleben wirst?“ fragte er und versuchte, fröhlich zu klingen, als wolle er ein Thema fortsetzen, über das sie sich oft scherzhaft gestritten hatten.
75) Kristín svaraði hægt og alvarlega og án þess að nokkur keimur af styggð eða angri væri í röddinni:
Kristín antwortete langsam und ernst und ohne, daß ein Funken Scheu oder Kummer in der Stimme gewesen wäre:
76) "Því hefi ég trúað til þessa, en nú má guð vita, hvort við eigum að sjást aftur."
„Das habe ich bis jetzt geglaubt, aber jetzt weiß nur Gott, wo wir uns wiedersehen.“
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen