78) Kristín hafði horft fram undan sér og eins og út í bláinn, á meðan hún hélt fram þessari undarlegu staðhæfingu.
Kristín hatte ins Blaue geschaut, während sie diese seltsame Behauptung aufstellte.
79) Nú sneri hún sér að Halldóru og horfði framan í hana, róleg og óttalaus, eins og hún átti að sér á bestu stundum veikinda sinna.
Nun wandte sie sich Halldóra zu und sah ihr in die Augen, ruhig und furchtlos, als hätte sie ihre Krankheit hinter sich.
80) Þar var enga truflun að sjá, ekkert, sem vott bæri um skort fullrar skynsemi.
Es war keine Störung zu sehen, nichts, was auf einen Mangel an vollem Verstand hingedeutet hätte.
81) "Ef ég á að segja þér þetta, Dóra mín," mælti hún, "þá verðurðu að lofa mér því að segja engri lifandi manneskju frá því, - láta það vera heilagt leyndarmál, sem fylgir þér í gröfina.
„Wenn ich dir dies sage, meine Dóra“, sagte sie, „dann versprichst du mir, keinem lebenden Menschen etwas davon zu sagen – laß es ein heiliges Geheimnis sein, das dir ins Grab folgt.
82) Ég vil ekki láta fólki það eftir til að henda því á milli sín og hlæja að því sem hverju öðru rugli.
Ich will den Leuten nichts hinterlassen, das sie untereinander weitertratschen und worüber sie lachen wie über jeden anderen Unsinn.
83) Ég segi engri manneskju frá þessu, nema þér, og ef nokkur verður þess nokkurn tíma áskynja, þá verður það eftir þér.
Ich sage keinem Menschen etwas davon, außer dir, und wenn davon jemals etwas ans Licht kommt, dann liegt es an dir.
84) Viltu lofa mér þessu?"
Willst du mir das versprechen?“
85) "Já, Stína mín.
„Ja, meine Stína.
86) Og þú mátt reiða þig á það loforð."
Und du kannst dich auf dieses Versprechen verlassen.“
87) "Viltu gefa mér hönd þína upp á það?"
„Willst du mir deine Hand darauf geben?“
88) "Já, með gleði."
„Ja, mit Freude.“
89) Kristín hugsaði sig enn um nokkra stund, eins og hún væri að gera sér hugsanir sínar skýrar og leita þeim að orðum.
Kristín dachte noch eine Weile nach, als wolle sie ihre Gedanken klarer machen und sie in Worte fassen.
90) Síðan mælti hún:
Dann sagte sie:
Sonntag, 8. September 2024
Abonnieren
Kommentare zum Post (Atom)
Kapitel 2. 4 (84 - 100 (Ende))
84) Ómurinn af söngnum fór dvínandi eftir því sem skipið fjarlægðist . Das Echo des Gesangs schwächte sich ab, je weiter das Schiff sich en...
-
28) Þrír landsfjórðungar lögðu þar saman, og vildi enginn öðrum eftir gefa að rausn og metnaði . Drei landsfjórðungar lagen dort zusammen,...
-
1) Hljótt var í bænum eftir brottför þeirra Þorleifs og manna hans, - óvanalega hljótt . Still war es im Dorf nach dem Aufbruch von Þorlei...
-
37) Nú var hún há og hnarreist sem valkyrja, fagurlega vaxin, full að vöngum, hæfilega holdug og að öllu hin hraustlegasta og föngulegasta ....
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen