Kapitel 1. 4 (91 - 101)

91) "Ég veit ekki, hvort ég hefi verið lífs eða liðin í þessum síðasta höfga.
Ich weiß nicht, ob ich am Leben war oder nicht in dieser letzten Schläfrigkeit.

92) Mér er þó nær að halda, að ég hafi verið skilin við.
Ich glaube aber, daß ich an der Grenze war.

93) Sástu nokkur merki þess, Dóra mín, að ég væri lifandi?"
Sahst du irgendein Zeichen dafür, meine Dóra, daß ich am Leben war?“

94) "Þau voru að minnsta kosti lítil.
„Sie waren zumindest gering.

95) Ég var alltaf í vafa um það, hvort þú værir enn með lífi."
Ich war immer im Zweifel, ob du noch am Leben warst.“

96) "Þakka þér fyrir það, Dóra mín, að þú slepptir aldrei hendinni á mér meðan á þessu stóð.
„Ich danke dir dafür, meine Dóra, daß du nie meine Hände losgelassen hast.

97) Líklega hefði það kostað mig lífið.
Wahrscheinlich hätte mich das das Leben gekostet.

98) Líklega hefðum við systkinin þá dáið bæði sömu nóttina.
Wahrscheinlich wären wir Geschwister dann in der gleichen Nacht gestorben.

99) Og það hefði vesalings mamma ekki afborið.
Und das hätte die arme Mama nicht ertragen.

100) Ég skal muna þér þetta einhvern tíma seinna."
Ich werde dich einmal daran erinnern.“

101) "Það þarftu ekki að hugsa um, Stína mín.
„Daran darfst du nicht denken, meine Stina.“