Kapitel 2. 2 (258 - 269)

258) Það er sælt að elska og njóta þess, sem maður elskar.
Es ist ein Glück, zu lieben und das zu genießen, was man liebt.

259) Ég óska þess af öllu hjarta, að hamingja þín haldist."
Ich wünsche von ganzem Herzen, daß dein Glück von Dauer ist.“

260) Forstöðukonan kallaði nú inn um dyrnar og sagði, að hirðstjórinn væri kominn og biði eftir brúðinni.
Die oberste Dienerin kam nun zur Tür herein und sagte, daß der hirðstjóri gekommen sei und auf die Braut warte.

261) "Bráðum," kallaði Kristín á móti.
„Gleich“, rief Kristín zurück.

262) Síðan sneri hún sér að Halldóru og mælti hljótt:
Dann wandte sie sich an Halldóra und sagte leise:

263) "Ég hefi masað af mér tímann og gleymt blessuðum hirðstjóranum.
„Ich habe die Zeit verplaudert und den gesegneten hirðstjóri vergessen.

264) Hann á að leiða mig í kirkjuna.
Er wird mich zur Kirche führen.

265) Það gerir ekkert til.
Das macht aber nichts.

266) Hann getur beðið ofurlitla stund.
Er kann noch eine kleine Weile warten.

267) Við þurfum ekkert að flýta okkur.
Wir brauchen uns nicht abzuhetzen.

268) Það verður hvort sem er ekkert gert fyrr en ég kem.
Es passiert ohnehin nichts, bevor ich komme.

269) Biskupinn bíður í kirkjunni með alla presta sína.
Der Bischof wartet in der Kirche mit all seinen Priestern.