Sonntag, 17. September 2023

Kapitel 1. 1. (56 - 78)

56) Foreldrar hennar voru fyrir löngu búnir að sætta sig við dótturmissinn.
Ihre Eltern waren schon lange darauf gefaßt, ihre Tochter zu verlieren.

57) Allir á heimilinu voru sannfærðir um forlög þessa fagra barns og hvernig þeir ættu að sýna henni sem mestan sóma og foreldrum hennar sem mesta hluttekningu.
Alle im Haus waren überzeugt von dem Schicksal dieses schönen Kindes und hatten sich damit abgefunden. Sie vergötterten das Kind und bedauerten die Eltern.

58) Aldrei var talað um annað við hana en dauðann og sæluna, sem hún ætti í vændum annars lífs.
Nie wurde mit ihr über etwas anderes gesprochen als über den Tod und die Seligkeit, die ihr im nächsten Leben vergönnt sein würden.

59) Flestir voru meira að segja samhuga um að óska, að þetta vesæla líf hennar mætti sem fyrst taka enda.
Die meisten Leute sagten einhellig, daß dieses armselige Leben am besten so schnell wie möglich enden sollte.

60) Jafnvel foreldrar hennar voru farnir að þreytast á þessum endalausa drætti, sem varð á uppfyllingu stjörnuspádómsins.
Sogar ihre Eltern waren schon dabei, dieser endlosen drætti (???) müde zu werden, die die Erfüllung der Prophezeiung sein würde.

61) Þess vegna sinnti nú móðir hennar svo lítið um hana.
Deshalb kümmerte ihre Mutter sich nur noch so wenig um sie.

62) Kristín sjálf var eina manneskjan á heimilinu, sem ekki lagði trúnað á stjörnuspádóminn.
Kristín selbst war der einzige Mensch bei sich zu Hause, der nicht an die Prophezeiung glaubte.

63) Hún trúði því fastlega, að annaðhvort væri hann helber vitleysa eða þá að það í honum, sem spáði hamingju og langlífi, ætti við hana.
Sie glaubte felsenfest, daß die Prophezeiung blanker Unsinn war oder daß das in ihr, was Glück und langes Leben verhieß, für sie galt.

64) Hún stóð alein uppi með þessa skoðun og fékk engu um þokað.
Sie war allein mit dieser Meinung und konnte niemanden umstimmen.

65) Hún varð að hlusta með þolinmæði á allt þetta skraf um dauðann og una því að vera búin undir hann dags-daglega.
Sie hörte sich mit Geduld all dieses Gerede über den Tod an und fand sich damit ab, tagtäglich mit ihm zu leben.

66) Hún sá sér til mikillar sorgar, að þetta var orðin meira en trú manna, það var líka orðin ósk flestra.
Sie sah zu ihrem großen Kummer, daß dies viel mehr als ein Glaube war, es war der Wunsch der meisten.

67) En hún hélt samt fast við sína skoðan.
Aber sie blieb bei ihrer Meinung.

68) Hún vildi lifa og var einráðin í því að berjast gegn dauðanum af öllum mætti, þar til hún yrði yfirunnin.>
Sie wollte leben und war entschlossen, mit aller Kraft gegen den Tod zu kämpfen, bis sie ihn überwunden hatte.

69) Og allur hennar líkami tók sinn þátt í þessari baráttu.
Und ihr ganzer Körper nahm Anteil an diesem Kampf.

70) Hún óx og þroskaðist liggjandi í rúminu, var sælleg og holdug og kenndi sér einskis meins.
Sie wuchs und gedieh, während sie im Bett lag, war wohlgenährt und rund und fühlte sich auch so.

71) Henni var skipað að liggja kyrri fyrir hvern mun, því að hún væri ólæknandi sjúk, og hún gerði ekkert annað en flýta sjálf fyrir dauða sínum með því að fara á fætur.
Ihr war befohlen, still zu liegen, denn sie sei unheilbar krank, und sie würde nichts anderes tun, als ihren Tod zu beschleunigen, wenn sie aufstünde.

72) Þessu trúði hún og bar alla mæðu hinnar löngu legu með frábærri þolinmæði.
Darauf vertraute sie und ertrug alle ihre Sorgen mit unglaublicher Geduld.

73) Hún kveið því mest, að dauðinn kynni að læðast að sér í svefni, svo að hún fengi ekki varið sig fyrir honum.
Sie fürchtete am meisten, daß der Tod sich im Schlaf heranschleichen würde, so daß sie sich nicht vor ihm in Acht nehmen konnte.

74) Þetta varð orsök til þess, að hún þorði aldrei að sofna og hafði á sér stöðugan andvara.
Das war der Grund dafür, daß sie es nie wagte, zu schlafen und immer wachsam war.

75) En einmitt svefnleysið hafði verið eitt af aðaleinkennum sjúkleika hennar.
Und gerade die Schlaflosigkeit war ein Merkmal ihrer Krankheit geworden.

76) Nú varð þessi andvari, þessi stöðuga barátta hennar gegn svefninum – þessi hálfi svefn – annað eðli hennar, eða ef til vill aðalsjúkdómurinn.
Nun wurde diese Wachsamkeit, dieser ständige Kampf gegen den Schlaf – diesen Halbschlaf – zu ihrer zweiten Natur oder allenfalls zur Hauptkrankheit.

77) Þess vegna var hún máttlaus, blóðlaus og lystarlaus.
Deshalb war sie kraftlos, blutarm und appetitlos.

78) Þess vegna var hún hvít og hörundsskær, eins og smábarn, svo að þó að hún væri holdug, voru vöðvarnir nærri því gagnsæir.
Deshalb war sie weiß und durchsichtig, wie ein kleines Kind, obwohl sie wohlgenährt war, waren die Muskeln fast durchscheinend.

Keine Kommentare:

Kommentar veröffentlichen

Kapitel 2. 4 (84 - 100 (Ende))

84) Ómurinn af söngnum fór dvínandi eftir því sem skipið fjarlægðist . Das Echo des Gesangs schwächte sich ab, je weiter das Schiff sich en...