Kapitel 1. 2 (46)

46) Þess vegna var boðskapurinn dýrmætari en það, sem sendimaðurinn hefði getað valdið af gulli.
Deshalb war die Botschaft kostbarer als das, was der Bote an Gold mitgebracht hatte.

Kapitel 1. 2 (44 - 45)

44) Nei, hvernig sem málið var athugað, þurfti ekki að efa það, að Björn hefði valið vel.
Nein, was auch immer man über die Sache dachte, niemand wagte zu bezweifeln, daß Björn eine gute Wahl getroffen hatte.

45) Konuefnið, sem Þorleifi var fastnað, var áreiðanlega besti kvenkostur landsins.
Die Frau, die er für Þorleifur ausgesucht hatte, war sicher eine der besten des Landes.

Kapitel 1. 2 (40 - 43)

40) Fyrir útlitinu þurfti enginn kvíðboga að bera, þar sem konan var eyfirsk; eyfirskar konur báru af öllum öðrum konum að fegurð og blóma.
Dem Augenschein nach wagte keiner, sich zu fürchten, da die Frau aus Eyjafjörður kam; Frauen aus Eyjafjörður übertrafen mit ihrer blühenden Schönheit alle anderen Frauen.

41) Mest var um vert, að hún væri stórhuga, sómavönd og skörungur í lund, því að hún átti að verða höfðingjakona og halda uppi sæmd og risnu á stórbúi, hvort sem maður hennar væri heima eða heiman, stjórna mörgu fólki og vera fær um að standa í mörgum stórræðum.
Am wichtigsten war, daß sie ehrgeizig war, ein tatkräftiger Mensch, daß sie die Frau eines Höfðings wurde, daß sie die Ehre des Hauses aufrechthielt, ob ihr Mann nun zu Hause oder nicht, viele Menschen führte und viele große Aufgaben bewältigte.

42) Fyrir þessum hæfileikum kvenna hafði Björn Einarsson allra manna gleggst auga.
Für diese Talente einer Frau hatte Björn Einarsson ein besseres Auge als alle anderen Männer.

43) Ef til vill voru það slíkir húsfreyjuhæfileikar, sem hann hafði nú verið að leita að um land allt, samfara öðrum kostum, og loks fundið meðal frænda sinna í Eyjafirði.
Nach solchen Talenten einer Hausfrau hatte er landauf, landab gesucht, zu hohen Kosten, und sie schließlich bei seinen Verwandten in Eyjafjörður gefunden.

Kapitel 1. 2 (35 - 39)

35) Af því mátti ráða, að aðstandendur brúðarefnisins væru engin smámenni, svo að jafnvel veitti ekki af að taka á því, sem til væri, ef keppa skyldi við þá í metnaði.
Daraus konnte man schließen, daß die Angehörigen der Braut keine kleinen Leute waren, svo að jafnvel veitti ekki af að taka á því, sem til væri, ef keppa skyldi við þá í metnaði.

36) Þar sem svo var búið að stórlyndi og risnu, þurfti ekki að efa, að eitthvað væri til að leggja til búsins með brúðinni. Da alles so großartig war, wagte niemand anzudeuten, daß mit der Braut etwas nicht stimmte.

37) Hér var því um ríkt og göfugt kvonfang að ræða.
Hier war von einer reichen und vornehmen Ehefrau die Rede.

38) Nærri mátti geta, að slík heimasæta væri upp alin í kvenlegum menntum og sæmilegum siðum.
???

39) Höfðingjum gast ekki að því á þeirri öld, að aðrar konur stæðu dætrum þeirra framar í kunnáttu og kvenlegri prýði.
Höfðinge duldeten damals nicht, daß andere Frauen ihre Töchter an Bildung und weiblicher Schönheit übertrafen.

Kapitel 1. 2 (34)

34) Eitt var víst, að honum þótti mikils um vert, að för sonar síns væri stórmannleg og riddaraleg, þar sem hann lagði beinlínis fyrir hann að hafa tólf sveina til fylgdar.
Eins war gewiß, daß er großen Wert darauf legte, seinem Sohn gegenüber großmütig und ritterlich zu sein. Er teilte ihm sofort zwölf Männer als Gefolge zu.

Kapitel 1. 2 (33)

33) Þar voru aðeins fá orð í fullri meiningu, föðurlega myndug tilkynning og fyrirskipun, með venjulegar fyrirbænir og á-hendur-falningar í upphafi og niðurlagi, en annars var þar engu orði ofaukið.
Es waren nur wenige Worte in ganzen Sätzen, eine väterliche gebieterische Mitteilung und ein Befehl, mit freundlichen Fürbitten und Ratschlägen für Anfang und Ende, und sonst war kein Wort verschwendet.

Kapitel 1. 2 (31 - 32)

31) Hver gat hún verið?
Wer war sie gewesen?

32) Bókfellsblaðið, sem lá sundurvafið fyrir húsfreyjunni og syni hennar og einkaráðunautum, varðist allra frétta í þessu efni.
Das Pergament, das ausgerollt vor der Hausfrau und ihrem Sohn und einkaráðunautum (???) lag, gab kaum Auskunft zu diesem Thema.