Dienstag, 1. Oktober 2024

Kapitel 2. 1 (55 - 58)

55) Á leiðinni út í eyna var hún þungbúin og mælti ekki orð frá munni.
Auf der Fahrt zu den Inseln war sie schwermütig und brachte kein einziges Wort heraus.

56) Mátti sjá það á svip hennar, að hún hafði nýlega í einhverjar miklar raunir ratað, enda voru þeir margir um þessar mundir, sem bjuggu yfir ógrónum sárum eftir missi vina sinna og vandamanna.
Man sah an ihrem Gesicht, daß sie vor kurzem einen großen Kummer erlitten hatte, doch es waren viele in diesen Kreisen, die mit unverheilten Wunden lebten, nachdem sie Freunde und Verwandte verloren hatten.

57) Þegar báturinn lagði að bryggju við eyna, var þar fjölmenni fyrir, því að þar var skenkt á skálar til að bjóða þá velkomna, sem á land stigu.
Als das Boot an der Brücke bei der Insel anlegte, hielten es die Fährmänner für angebracht, diejenige willkommenzuheißen, die da an Land ging.

58) Maður nokkur skrautbúinn, með flaksandi kápu á herðum sér, tók sig út úr hópnum, er hann sá bátinn lenda, og vatt sér fram á bryggjuna.
Ein Mann in prächtiger Kleidung, mit wehendem Umhang, kam aus dem Haufen hervor, als er das Boot anlegen sah, und ging auf die Brücke zu.

Keine Kommentare:

Kommentar veröffentlichen

Kapitel 2. 4 (84 - 100 (Ende))

84) Ómurinn af söngnum fór dvínandi eftir því sem skipið fjarlægðist . Das Echo des Gesangs schwächte sich ab, je weiter das Schiff sich en...